PA0ROJ

Toen ik in 1974 op de Haarlemse HTS ging werken was een van mijn taken het begeleiden van studenten bij het afstuderen. Deze studenten waren voornamelijk afkomstig van de opleiding "Electro".
Ik was toen al een aantal jaren bezig met het ontvangen van weersatelliet signalen en het bouwen van ontvangers, antennes, Fax en Telex-converters.
Een aantal studenten vertelden dat zij "Zendamateur" waren, anderen studeerden voor het Zend-examen. Het leek mij wel leuk om mee te doen en na het bestuderen van enige boeken over antennes, machtigings-voorwaarden etc, gingen wij "op" voor het Examen. Ik mocht daarna mijn "eigen" CALL kiezen.

Mijn eerste machine was een Creed-papierstook schrijver. De letters en cijfers kwamen dan achter elkaar op een papierstrook te staan. Een beetje lang bericht resulteerde dan en zo'n 30 meter lange papierstrook. Later kocht ik een Telex-bladschrijver. Dat was een Lorenz machine van zo'n 30 Kg. Wanneer deze aan het schrijven was stond het hele huis te schudden. Deze machine maakte het geluid van een scheeps-diesel motor (en zo stonk hij ook). Later werd deze vervangen door een kleinere bladschrijver, een Creed 75. De Telex-machines kwamen uit de "Dump" vandaan. De firma Boon uit 'S Gravendeel was 1 van de dumphandelaren die deze machines leverden. Er was in die tijd ook een RTTY-groep (Radio Tele Type) die 1 keer per maand bij elkaar kwam, eerst in Woerden, later in Gouda. Er waren destijds een paar telex-converters ontwerpen voor amateurs beschikbaar. Maar vond ze voor mijn doel niet geschikt. Moest toch met moderne electronica-onderdelen gerealiseerd kunnen worden. Een oplossing was een z.g. PLL IC'eetje van Signetics, de NE565. Geen spoelen of andere lastige onderdelen. Daarna nog een speciaal (extra, indien nodig) afstembaar filter en een Baud-Rate converter (45>50 of 75 Baud) met een UART ontworpen. Van dit ontwerp zijn er, na een publicatie serie in CQ-PA (1975), zeer velen door amateurs gebouwd en in gebruik genomen. Dit was de PA0ROJ PLL Telex converter.

Die 10 Ghz-periode was een leuke tijd.Van te voren afspraken maken met andere 10 GHz amateurs, 2-meter apparatuur mee voor de communicatie, antennes gemaakt van straalkachel-onderdelen, Gunn-oscillator modules (loslopende Gunn-diode oscillatoren die bedoeld waren voor o.a. inbraakalarm installaties) voor zowel te zenden alsook te ontvangen en, als meest noodzakelijke voorwaarde, het uitzoeken van een hoog punt.
Deze 10 GHz-verbindingen waren bijna allemaal "zichtverbindingen".
Ik zelf heb regematig op "Het Kopje" gestaan in Bloemendaal. Later kreeg ik de mogelijkheid om boven op het dak van de Maria-stichting (ziekenhuis, inmiddels afgebroken) mijn apparatuur neer te zetten. Verrekijker mee en dan b.v. de PTT-toren in Gouda opzoeken. Dit was de lokatie van een van mijn tegenstations. Ook de kerktoren in Monnikendam was een geschikte lokatie.

De laatse jaren hou ik mij bezig met het ontwerpen van antennes en weersatelliet-ontvang apparatuur. Het ontwerpen, bouwen en vervolgens meten van de specificaties vind ik veel leuker dan praten door een microfoon. En praten en solderen te gelijkertijd kan ik niet. Wel hou ik regelmatig (op verzoek) lezingen voor de VERON en VRZA over de diverse onderwerpen die mij bezighouden. Ik hoop dan dat men thuis gekomen dan ook weer eens de soldeerbout pakt.
N.B. Vanaf mij jeugd heb ik altijd gereedschap en meetapparatuur verzameld.
Te beginnen met een paar oude schroevendraaiers en een soldeerbout voor "op het gas". Zo'n ding waarvan je het koperen uiteinde in de gasvlam van het gasstel moest houden. Na elke soldering weer schoonvijlen en opnieuw vertinnen. Langzamerhand kon ik mijn "werkplaats" uitbreiden. Voor mijn verjaardag boekjes Jongensradio (deel 1 t/m 4) vragen. Toen ik ongeveer 13 jaar oud was heb ik mijn eerste "zender"gebouwd. Een zelfgemaakte "Klos van Rhumkorf" waarvan ik de hoogspanning aansluiting aansloot tussen de koperen waterleiding en een lange, in de tuin gespannen koperdraad.
De "afstemming" geschiedde door een hier op aangesloten afstemkring (legerdump geval) te verstemmen. Mijn vriendjes konden tot wel een paar honderd meter afstand dit signaal op hun ouders radio ontvangen.
Na klachten uit de omgeving van ons huis ben ik maar gestopt...........................!.

Een hoekje van mijn zolder.

Achter dit "electronicahoekje" staat mij draaibank en de andere mechanische instrumenten.

In het middenboven hangt mijn PADAT137 voor de ontvangst van weersatelliet signalen.