Sinds ongeveer 1968 hou ik mij bezig met het ontvangen van satelliet signalen. Werkgroep Kunstmanen.
Als aktief medewerker/bestuurlid van de toenmalige "Stichting Macro" had ik een kleine groep "weersatelliet amateurs" om mij hen verzameld (d.d.1970/72). Bovendien publiceerde ik in het blad "Macro" de bouwbeschrijvingen voor het zelfbouwen van een complete weersatelliet ontvangst installatie. Na de fusie van deze stichting Macro met Volksterrenwacht Simon Stevin en de NVWS heb ik, tezamen met de vertegenwoordiger van de "Visuele Waarnemers", de vereniging "Werkgroep Kunstmanen" opgericht. Deze werkgroep is nog steeds zeer aktief en geeft een eigen blad uit. De laatste 40 jaar (d.d. 2010) voornamelijk met het ontvangen en decoderen van weersatelliet signalen. Het doel is niet alleen het zo ruisvrij ontvangen van deze signalen, maar ook het omzetten van deze signalen in (weer)beelden van onze aarde. De eerste beginjaren werden grote tot zeer grote antennes gebouwd, werden (militaire)luchtvaart-ontvangers omgebouwd en de aldus verkregen signalen op verschillende manieren omgezet in een meer-of-minder zichtbaar beeld.

Mijn eerste antenne was een z.g. Cross-Yagi met antenne versterker en mijn ontvanger was het eerste (afgezaagde) gedeelte van een militaire-ontvanger de BC624 (deze ontvanger vormde tezamen met de zender BC625, de SCR-522. Deze werd o.a. in de Harvard gebruikt). Het satellietsignaal van ongeveer 137 MHz werd aan deze BC624 toe gevoerd.

Daar de gehele ontvangst-installatie met voeding meer dan 40 Kg woog, had ik al vrij snel een draagbare ontvanger gemaakt van ongeveer 500 gram. Met een z.g. Turnstile-antenne kon ik al mobiel op stap. Het signaal werd op een draagbare stereo-recorder opgenomen om dit later thuis in een min of meer zichtbaar beeld om te zetten. Stereo, omdat we nog geen beschikken hadden over digitale recorders en dus de bandsnelheid te veel varieerde om er een enigzins een begrijpelijk beeld uit te toveren. De truuk met de stereo-recorder was dat er op het tweede kanaal het van een stabiele Crystal-oscillator afkomstige signaal van 2400 Hz werd gezet. Thuis bij het afspelen van de recorder werd dit 2400 Hz-signaal gebruikt om de dump- of zelf gebouwde Fax-schrijver motor aan te sturen. Liep de band iets langzamer, dan liep de motor van de Fax-schrijver ook langzamer.

De PADAT137

Mijn tot nu toe laatste antenne ontwerp is de Padat 137. Een "solid state" (op dak uitvoering) van een 137 MHz RQH antenne. Die RQH staat voor Resonant Quadrifilair Helical. Er zijn van deze antenne al tientallen antennes gebouwd en is, indien men beschikt over een vrije horizon, een praktisch ruisvrije ontvangst mogelijk van weersatellietsignalen van horizon tot horizon. Dit type antenne wordt ook gebruikt door de Amerikaanse weersatellieten als zendantenne voor deze weersatelliet signalen. Een (ontwerp en bouw)-beschrijving van deze PADAT 137 antenne en van de rechts hierboven afgebeelde PITA 137 vakantie antenne, vindt u door te klikken naar de volgende pagina. Meestal nam ik tijdens mijn vakanties naar Afrika, Zuid-Amerika en Azië mijn mobile ontvangstapparatuur mee. Hing mijn antenne in een palmboom en ontving en decodeerde de weersatelliet signalen van de daar overkomende weersatellieten.

Verslagen, weerfoto's, geluidsopnamen, ontworpen antennes (en hun bouwbeschrijvingen), software etc, kunt u vinden op de volgende pagina. Ook hierop diverse links en andere informatie over alles betreffende dit onderwerp.